“…Bir gün bir kral, ama halkı tarafından sevilen bir kral, huzuru en güzel resmedecek sanatçıya büyük bir ödül vereceğini ilan eder. Yarışmaya çok sayıda sanatçı katılır. Günlerce çalışırlar. Birbirinden güzel resimler yaparlar. Sonunda eserleri saraya teslim ederler. Tablolara bakan kral sadece ikisinden hoşlanır. Birinciyi seçmesi için karar vermesi gerekir. Resimlerden birinde sakin bir göl vardır. Göl bir ayna gibi etrafında yükselen dağların görüntüsünü yansıtmaktadır. Üst tarafta pamuk beyazı bulutlar gökyüzünü süslemektedir. Resme kim baksa onun mükemmel bir huzur resmi olduğunu düşünmektedir. Diğer resimde de dağlar vardır. Ama engebeli ve çıplak dağlar. Üst tarafta öfkeli bir gökyüzünden yağmurlar boşanmakta ve şimşek çakmaktadır. Dağın eteklerinde ise köpüklü bir şelale çağlamaktadır. Kısaca resim hiç de huzurlu görünmemektedir. Fakat kral resme dikkatle bakınca şelalenin altında kayalıklardaki çatlaktan çıkan mini minnacık bir çalılık görür. Çalılığın üstünde ise anne bir kuşun örttüğü bir kuş yuvası görünmektedir. Sertçe akan suyun orta yerinde anne kuş yuvasını kurmuştur. Harika bir huzur ve sûkun örneği…Kral ikinci resmi birinci seçer ve ödüllendirir. Kralın açıklaması şöyledir: “Huzur hiçbir gürültünün, sıkıntının ya da zorluğun bulunmadığı yer demek değildir. Huzur, bütün bunların içinde bile yüreğimizin sûkun bulabilmesidir“…”
Netdirekt’li Ali Dayımız dün vefat etti. Beş yıl önce kurumsallaşma yolculuğumuz hızlanırken müşteri ilişkilerimiz için iç iletişimi geliştirmeye çalışıyorduk (14.11.2013)
Merhaba
Dün Ali Dayımız vefat etti. Mekanı cennet olsun. Sessiz bir çalışanımızdı. İzmir ve çevresinde bilişim sektörü on yıl önce gelişmeye başlamıştı. Sektörde “Dürüst Rekabet (Fair Competition)” oyuncusu olan Hostcini (Keremgiller) ile Teknoas (Semihgiller) büyümek ve gelişmek için birleşme kararı aldılar ve Netdirekt doğdu (2009). İlk evrelerini Temsil Plaza‘da geçirdiler. Beraberliği ve 1+1=3 ve hatta 1+1=4 olmanın ne demek olduğunu öğrendiler. Oyunu kuralına göre oynadılar. Ayakta kalmak ve hayatta kalmak için otobüs yolcularını doğru koltuklara oturtmaya çalıştılar. Büyüme hızlandı. Yeni bir yere taşınmak gerekti. Işıkkent taşınma yolculuğu başladı. Özellikle veri merkezi ağırlıklı büyümede taşınmanın ne denli zahmetli olduğunu bir kez daha anladılar. Alaşehir’den emek transfer ettiler. Başlarında Mustafa abi vardı. İnşaat işlerinde çalışanlardan biri de Ali Dayı idi. İnşaat bitti ve Ali Dayı Netdirekt’in sembolik koruma görevlisi oldu. Dün vefat etti ve bakın Kerem sosyal medyada nasıl bir mesaj paylaştı:
“…Bir koca yürekli adamı daha kaybettik. Acılarının dinmesine sevinmeye çalışıyorsun ama kaybetmek de adama koyuyor. Ali dayı değerliydi bizim için. Yaptığı işin önemli olmasından değil yaptığı işi sahiplenmesini seviyorduk, cahilliğin en doğal en saf ama en saygı dolu haliyle. Okumamıştı (belki de hiç fırsat sunulmamıştı) ama yeni nesilde olmayan bir sahiplenme duygusuna sahipti. Netdirek’te hepimiz çok sevdik onu. Yaşadığımız acımasız dünyada belki yüzü fazla gülmedi, umarım gittiği yerde güler. Güle güle Ali dayı. Hakkını helal et, eğer bizim varsa bizimkisi helal olsun…”
Ben kırk yıl düşünseydim, kırk kere redakte etseydim böylesi bir mesajı yazamazdım. Tıpkı Teknoloji Zirvesinde olduğu gibi bu kadar mı olur içten gelen duyguların doluluk oranı. Helal olsun Kerem sana . Beni de Nezuş’u da ağlattın. Demek ki gerçekten Ali Dayı bunu hak etmiş. Ne zaman Netdirekt’e gelsem beni hemen kapıda karşılardı. Elimdeki çantayı almaya çalışırdı. Öğle yemeklerinde aynı masada kısa sohbetlerimiz olurdu. Bizimle olmaktan mutluydu. Üç ay öncesine kadar Nezuş’un dediği gibi kilo almıştı. Yanakları bile kızarmıştı. Demek ki ölüm öncesi iyilik haliymiş. Üç ay içinde hastalığı ilerledi ve dün vefat etti. Son üç ayında İzmir’in en iyi özel hastanelerinden birinde tedavi olma çabaları sürdü. Tüm Netdirektliler Ali dayıyı yalnız bırakmadı. Hele hele Uğurhan ve Kırgel gerçek birer dost olarak hep onunla oldular. Umuyorum ki fazla acı çekmedi Keremin dediği gibi. Alaşehir’den sonra Netdirekt çatısı altında gerçek bir aile havası, beraberliği içinde hayatının son günlerini kendince mutlu yaşadı. Allah rahmet eylesin.
Arşivimden bulabildiğim karelerden içinde Ali Dayı olanlarıyla bir kolaj film yapmaya çalıştım. Yazıma ekledim. Biz onunla iç müşteri ilişkilerimizi iyileştirmek ve kurumsallaşma yolunda kurallarımızı kral yapmadan uygulamaya çalışmıştık beş yıl önce. Varlığı ile büyüme ve gelişme yolculuğumuza katkıları oldu. Kerem’in dediği gibi helalleşiyoruz.
Mutlaka biz geride kalanlara bıraktığı anılar içinde zorlukların üstesinden gelmek, beraberliğin gücünü hissetmek ve disiplin içinde huzurla, huzurlu olmak adına hepimizi katkıları olmuştur. Işıklar içinde yatsın.
Öykücü